Μικρό σχόλιο μετά την επιστροφή της Ιφιγένειας. 2o μέρος

Το ''Μικρό Σχόλιο μετά την Επιστροφή της Ιφιγένειας'' είναι μία σκηνική σύνθεση βασισμένη σε αποσπάσματα  από τα κείμενα “Η  Επιστροφή της Ιφιγένειας” του Γιάννη Ρίτσου και «Μικρό Σχόλιο για την Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Δημήτρη Χατζή. Ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκε ο μύθος της θυσίας της Ιφιγένειας και η μεταστροφή της σε εθελούσια «μοιραία» θυσία τελικά, δημιουργεί εξαιρετικό ενδιαφέρον αν σκεφτεί κανείς πως τα παραπάνω κείμενα γραφτηκαν σε περιόδους κρίσιμες της ελληνικής ιστορίας, όπου χρειάστηκε να βρεθεί κάποιος ή κατι για να θυσιασθεί.  
H ιδέα για την παράσταση αυτή, προέκυψε από το παρακάτω απόσπασμα από την “Αυτοβιογραφία” της Ζακυνθινής Ελισάβετ Μαρτινέγκου, της πρώτης Ελληνίδας λογοτέχνη:

“Τι λοιπόν, έλεγα με τον εαυτόν μου, έχω να αποθάνω, και ν' αποθάνω χωρίς να κάμω καλόν; Χωρίς να εκπληρώσω εκείνο το τέλος*, διά το οποίον βάνει ο θεός τον άνθρωπον εις τον κόσμον; “

Η έννοια του σκοπού, είναι αυτό που κεντρίζει το ενδιαφέρον, εάν αυτός ο “σκοπός” είναι κάτι που μας επιβάλλουν οι συνθήκες ή είναι μία γνώση με την οποία γεννιόμαστε χωρίς κάποιος να μας την έχει διδάξει. Και η Ιφιγένεια θυσιάζεται για κάποιον “σκοπό”. Και η Ελλάδα σήμερα κι αυτή για κάποιο “σκοπό” θυσιάζεται θα έλεγε κανείς, τη στιγμή που θεμελιώδεις αρχές της ελληνικής κοινωνίας αναγνωρίζονται ως εξαιρέσεις. Δύσκολα κανείς μπορεί να δεχθεί πως η μικρούλα Ιφιγένεια σηκώνει το βάρος μιας μεγάλης εκστρατείας.
 
Ιδέα-Σκηνοθεσία: Μαρία Ξανθοπουλίδου
Μουσική και επι σκηνής στο πιάνο: Θοδωρής Οικονόμου
Κίνηση: Μαριέλα Νέστορα
Βίντεο: Θωμαίς Τριανταφυλλίδη
Εικαστικός και επί σκηνής: Αλέξανδρος Κακλαμάνος
Χορεύει: Μυρτώ Δελημιχαλή
 
Με τους ηθοποιούς: Στέλλα Αντύπα, Αλέξανδρο Μυλωνά, Κατερίνα Φωτιάδη.
ΧΑΡΤΗΣ | FACEBOOK | ΕΠΟΜΕΝΟ | ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ | ΑΡΧΙΚΗ